Van selvastad naar toeristische kustplaats
Door: Arjan Landman
Blijf op de hoogte en volg Arjan
14 November 2012 | Peru, Máncora
Hallo allemaal,
Vanuit het warme en mooie Mancora schrijf ik eens even een nieuw verhaal. Ik ben nog geen week weg uit Moyobamba, maar de nieuwe ervaringen zijn erorm. Nu we van plek naar plek reizen en overal maar heel kort zijn, maak ik nog weer extra veel mee. Het verhaal hieronder kan schadelijk zijn als je heel erg toe bent aan vakantie!
We begonnen in de stad Chiclayo. Een van de grotere steden van Peru en lijkt een beetje op de hoofdstad Lima, alleen dan in het klein. Na een nachtelijke busreis van 13 uur, kwamen we aan in Chiclayo. Bij aankomst stonden er alweer twee Peruvianen klaar om ons op te vangen en brachten ons naar het hotel. De overgang van Moyobamba naar Chiclayo was wel groot. Je komt ineens weer in een moderne stad terecht. We bleven maar een dag in Chiclayo, dus moesten we onze tijd goed benutten. We zijn op bezoek geweest bij een Nederlandse familie die al 5 jaar lang in Peru woont en werkt. We waren uitgenodigd om er te eten. Na 2 en halve maand rijst, kip en gebakken banaan te hebben gegeten, stond er zomaar een Hollandse maaltijd voor onze neus. De sperziebonen en aardappelpuree smaakten weer als vanouds. Na het eten gingen we de kerk bekijken waar zij werkten. We speelden nog een voetbalwedstrijd Nederland tegen Peru, maar daar werden zowel de dames als de heren faliekant mee afgemaakt. We bevestigden daarmee de prestatie van Nederland op het afgelopen EK nog weer eens even. ’s Avonds luidden we officieel de vakantie in.
De volgende dag moesten we opnieuw in de bus. Dit keer was het 6 uur en dat vind ik tegenwoordig al een klein stukje. Toen we aankwamen in Mancora was het vakantiegevoel direct compleet. Mooie stranden, de helderblauwe oceaan, lekker weer en een heerlijk zomers sfeertje. Het hostel wat we hier hebben is echt heerlijk. De kamers zijn gemaakt van hout, bamboe en steen en met het geluid van de zee op de achtergrond (en in sommige kamers ook piepende muisjes), lijkt het net of je in een strandhuisje woont. Buiten hebben we een zwembad en hangmatten, waar we heerlijk in kunnen relaxen en ’s ochtends is het ontbijt inbegrepen en kunnen we verder zelf ook nog koken hier. En dat allemaal voor nog geen 8 euro.
De dagen hier zijn heel relax. Het is heerlijk om geen verplichtingen meer te hebben en om een aantal dagen even helemaal niets meer te doen. We liggen lekker veel aan het strand en genieten ook volop van het zwembad bij ons hostel. Het is ook heel erg leuk om nu zelf te kunnen koken en boodschappen te doen. We gaan nu iedere keer naar de markt en halen daar ons eten. De uitdaging is iedere keer weer om zoveel mogelijk van de prijs af te dingen. We zijn er nog niet heel bedreven in, maar dat gaan we vast nog leren in de laatste weken. Ondanks dat we al bijna 3 maanden niet meer in Nederland zijn, blijven de Nederlandse gewoonten er in zitten. Op een van de dagen stond er een bord gekookte aardappels met doperwtjes en wortels in championnesaus voor mijn neus. Was eens even een keer weer wat anders dan rijst.
Naast het relaxen onderneem ik ook nog wel wat. Afgelopen maandag ben ik met Kely een middagje weggeweest naar een plaatsje verderop. De man van ons hostel had gezegd dat daar heel mooie ‘witte’ stranden zouden zijn met schildpadden. Wij waren wel benieuwd hoe dat er uit zou zien. Met de bus en de taxi gingen we er heen en eerst hadden we geen idee waar we terecht kwamen. Pas toen we de taxi uitstapten zagen we de plek waar we terecht waren gekomen. Het was echt ongelooflijk hoe mooi het daar was. Ik heb al die tijd met mijn mond open van verwondering over het strand gelopen, omdat het er zo mooi was. We zagen enorme schildpadden, pelikanen en andere vogels. Het water van de oceaan was helder blauw en het zand op de stranden was zoals we dat noemen 'wit' .
Nu zitten de dagen strandvakantie er alweer op en hebben we weer een lange busreis voor de boeg. We gaan nu eerst naar Lima. Ik kijk er naar uit om mijn gastgezin uit Lima weer te zien. Ik hoop dat ze me nog herkennen, want ik lijk tegenwoordig meer op een Peruviaan dan op een Hollander met mijn bruine huid. In Lima blijven we minder dan twee dagen en daarna trekken we weer door naar het zuiden. Ik heb nog geen idee wat ik daar allemaal van kan verwachten, maar dat bevalt me wel. Iedere ervaring is weer totaal anders, maar allemaal wel heel mooi. Wel bizar dat je al die verschillende ervaringen gewoon allemaal in hetzelfde land opdoet. Peru is echt geweldig!
Groetjes Arjan
Vanuit het warme en mooie Mancora schrijf ik eens even een nieuw verhaal. Ik ben nog geen week weg uit Moyobamba, maar de nieuwe ervaringen zijn erorm. Nu we van plek naar plek reizen en overal maar heel kort zijn, maak ik nog weer extra veel mee. Het verhaal hieronder kan schadelijk zijn als je heel erg toe bent aan vakantie!
We begonnen in de stad Chiclayo. Een van de grotere steden van Peru en lijkt een beetje op de hoofdstad Lima, alleen dan in het klein. Na een nachtelijke busreis van 13 uur, kwamen we aan in Chiclayo. Bij aankomst stonden er alweer twee Peruvianen klaar om ons op te vangen en brachten ons naar het hotel. De overgang van Moyobamba naar Chiclayo was wel groot. Je komt ineens weer in een moderne stad terecht. We bleven maar een dag in Chiclayo, dus moesten we onze tijd goed benutten. We zijn op bezoek geweest bij een Nederlandse familie die al 5 jaar lang in Peru woont en werkt. We waren uitgenodigd om er te eten. Na 2 en halve maand rijst, kip en gebakken banaan te hebben gegeten, stond er zomaar een Hollandse maaltijd voor onze neus. De sperziebonen en aardappelpuree smaakten weer als vanouds. Na het eten gingen we de kerk bekijken waar zij werkten. We speelden nog een voetbalwedstrijd Nederland tegen Peru, maar daar werden zowel de dames als de heren faliekant mee afgemaakt. We bevestigden daarmee de prestatie van Nederland op het afgelopen EK nog weer eens even. ’s Avonds luidden we officieel de vakantie in.
De volgende dag moesten we opnieuw in de bus. Dit keer was het 6 uur en dat vind ik tegenwoordig al een klein stukje. Toen we aankwamen in Mancora was het vakantiegevoel direct compleet. Mooie stranden, de helderblauwe oceaan, lekker weer en een heerlijk zomers sfeertje. Het hostel wat we hier hebben is echt heerlijk. De kamers zijn gemaakt van hout, bamboe en steen en met het geluid van de zee op de achtergrond (en in sommige kamers ook piepende muisjes), lijkt het net of je in een strandhuisje woont. Buiten hebben we een zwembad en hangmatten, waar we heerlijk in kunnen relaxen en ’s ochtends is het ontbijt inbegrepen en kunnen we verder zelf ook nog koken hier. En dat allemaal voor nog geen 8 euro.
De dagen hier zijn heel relax. Het is heerlijk om geen verplichtingen meer te hebben en om een aantal dagen even helemaal niets meer te doen. We liggen lekker veel aan het strand en genieten ook volop van het zwembad bij ons hostel. Het is ook heel erg leuk om nu zelf te kunnen koken en boodschappen te doen. We gaan nu iedere keer naar de markt en halen daar ons eten. De uitdaging is iedere keer weer om zoveel mogelijk van de prijs af te dingen. We zijn er nog niet heel bedreven in, maar dat gaan we vast nog leren in de laatste weken. Ondanks dat we al bijna 3 maanden niet meer in Nederland zijn, blijven de Nederlandse gewoonten er in zitten. Op een van de dagen stond er een bord gekookte aardappels met doperwtjes en wortels in championnesaus voor mijn neus. Was eens even een keer weer wat anders dan rijst.
Naast het relaxen onderneem ik ook nog wel wat. Afgelopen maandag ben ik met Kely een middagje weggeweest naar een plaatsje verderop. De man van ons hostel had gezegd dat daar heel mooie ‘witte’ stranden zouden zijn met schildpadden. Wij waren wel benieuwd hoe dat er uit zou zien. Met de bus en de taxi gingen we er heen en eerst hadden we geen idee waar we terecht kwamen. Pas toen we de taxi uitstapten zagen we de plek waar we terecht waren gekomen. Het was echt ongelooflijk hoe mooi het daar was. Ik heb al die tijd met mijn mond open van verwondering over het strand gelopen, omdat het er zo mooi was. We zagen enorme schildpadden, pelikanen en andere vogels. Het water van de oceaan was helder blauw en het zand op de stranden was zoals we dat noemen 'wit' .
Nu zitten de dagen strandvakantie er alweer op en hebben we weer een lange busreis voor de boeg. We gaan nu eerst naar Lima. Ik kijk er naar uit om mijn gastgezin uit Lima weer te zien. Ik hoop dat ze me nog herkennen, want ik lijk tegenwoordig meer op een Peruviaan dan op een Hollander met mijn bruine huid. In Lima blijven we minder dan twee dagen en daarna trekken we weer door naar het zuiden. Ik heb nog geen idee wat ik daar allemaal van kan verwachten, maar dat bevalt me wel. Iedere ervaring is weer totaal anders, maar allemaal wel heel mooi. Wel bizar dat je al die verschillende ervaringen gewoon allemaal in hetzelfde land opdoet. Peru is echt geweldig!
Groetjes Arjan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
