Aan het werk!!
Blijf op de hoogte en volg Arjan
05 September 2012 | Peru, Lima
Hallo allemaal,
Deze week is mijn stage begonnen en hoewel ik nog maar een paar dagen hier heb meegemaakt, heb ik al super veel nieuwe ervaringen opgedaan. Ik heb me enorm verbaasd over de manier van onderwijs. Alle regels die kinderen in Nederland al hebben geautomatiseerd zijn hier ver te zoeken. Kinderen rennen en schreeuwen door de klas, praten door elkaar heen en steken geen vinger op als ze wat willen zeggen. Bij sommige leerkrachten heb ik zelfs het idee dat ze niet gezien worden. Kortom, het is een enorme chaos. In die chaos vermaak ik mij eigenlijk heel goed. De eerste dag vond ik niet zo fijn en voelde ik me nog vrij ongemakkelijk. Ik heb alleen maar toegekeken. Af en toe heb ik interactief gedaan met de kinderen. De tweede dag was erg leuk. Ik kreeg zelfs vlak voor schooltijd een verrassing, namelijk dat ik dezelfde ochtend een les mocht gaan geven in het Spaans. Een van de leraressen was ziek geworden. In vijf minuten kreeg ik te horen dat ik een werkboekles moest doen. Het was doodeng, maar zeker een uitdaging. Eenmaal voor de klas ging het eigenlijk best wel goed. Ik kon me heel goed verstaanbaar maken in het Spaans en kon ook orde houden. Dat laatste was voor mij het belangrijkste. Wanneer kinderen in het Spaans vragen stelden, vond ik het wel lastig om die te verstaan, maar voor mijn allereerste les in Peru vond ik het zeker niet tegenvallen.
In de rest van deze week zal ik de Engelse lessen gaan geven aan de drie groepen 8 die er zijn. De lerares Engels is de rest van de week ziek en ik ga haar lessen overnemen. Wel lekker om even in het Engels les te kunnen geven, want soms komt het Spaans me de neusgaten uit. Vanaf volgende week zal ik in het Spaans les gaan geven met eigen bedachte lessen. Ik ga een lessenserie maken over Nederland en deze in het Spaans geven. Dit zal nog heel wat voorbereiding gaan kosten, maar het lijkt me ontzettend leuk om te doen.
De manier waarop alles geregeld wordt, verloopt niet altijd helemaal vlekkeloos. Om jullie een beeld te geven zal ik een voorbeeld geven. Dit voorbeeld is wel het meest extreme wat ik hier heb meegemaakt, dus uiteindelijk valt het ook wel weer mee. In de voorbereiding naar stage hadden we zoals afgesproken twee groepen van 3 personen gemaakt. De ene groep zou naar de ene school gaan en de andere groep naar de andere school. We hadden alles goed geregeld. We wisten naar welke school we moesten en we hadden het vervoer geregeld. De avond voordat we zouden beginnen, zondagavond dus, werden we om 19.00 uur gebeld door degene die ons coordineert. Het scheen dat het niet goed geregeld was. We zouden ons namelijk niet moeten splitsen, maar juist met zijn allen eerst twee weken naar de ene school en twee weken naar de andere school. Dit had te maken met onze veiligheid en ook vanuit praktisch oogpunt. Wat we eerst in een week hadden geregeld, moesten we nu in een avond regelen. De avond had een behoorlijk stress gehalte, maar ergens kon ik er ook wel weer stiekem om lachen dat we zo voor het blok werden gezet. Ik denk niet dat de anderen het helemaal met het laatste eens zijn. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen.
Als ik stage loop maak ik lange dagen. Mijn huis ligt misschien wel helemaal aan de andere kant van Lima en ik moet daarom minimaal een uur reizen. Ik sta ´s ochtends om 6.00 uur op. Om 7.45 uur beginnen de lessen. De lesdag duurt tot 15.15 uur. Afgelopen maandag was een erg drukke dag. We moesten namelijk leren hoe we de bus konden nemen naar de school en de universiteit. In mijn vakantieweek had ik al wel geprobeerd het systeem van het openbaar vervoer te ontdekken, maar dat was een kansloze poging. Uiteindelijk is dit ook wel heel simpel, maar je moet het wel even weten. Zowel maandag als dinsdag moest ik naar de universiteit. Maandag om te leren hoe we er met de bus kwamen en dinsdag voor het college. Beide avonden was ik om 21.00 uur thuis, omdat de universiteit in de spits wel bijna 2 uur met de bus is. Nu leer ik tenminste wel een keer wat echte werkdagen zijn. Ik moet twee keer per week naar de universiteit, namelijk op dinsdag en donderdag. Die dagen maak ik heel lange dagen. De andere drie dagen duren tot 15.15 uur en heb ik ook nog wat aan mijn verdere dag. Ik vind het wel heel leuk om lekker bezig te zijn.
Gisteren zijn we dus voor het eerst naar het college in de universiteit geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat helemaal niets vind. We zitten nu nog in het begin van onze periode en ons Spaans is nog op een beginniveau. Het Spaans op de universiteit gaat snel en is veel moeilijker. Daarnaast heb ik na een dag stage te weinig energie om me te kunnen concentreren op het 3 uur lang vertalen van snel gesproken Spaans. Ik hoop dat het in de loop van de colleges beter gaat worden, maar gister was het college een grote frustratie. Op dat soort momenten ben ik even helemaal klaar met de taal en ben ik bang dat ik het nooit zal leren. Gelukkig doen we dit als groep en maken we na het college er weer een gezellige boel van.
Dit verhaal wordt nu bijna een boek. Ik heb de afgelopen dagen heel veel nieuwe ervaringen opgedaan. Ik kan wel door blijven typen, maar dat zal ik jullie besparen. Ik heb het in ieder geval nog steeds naar mijn zin en ik ben er heel dankbaar voor dat ik hier heen kon gaan. Ik heb daar nog geen moment spijt van gehad. Ik wens jullie ook het allerbeste met alle bezigheden nu de vakantie voor iedereen weer over is en geniet van de dingen die je kan/mag doen.
Groetjes Arjan
Deze week is mijn stage begonnen en hoewel ik nog maar een paar dagen hier heb meegemaakt, heb ik al super veel nieuwe ervaringen opgedaan. Ik heb me enorm verbaasd over de manier van onderwijs. Alle regels die kinderen in Nederland al hebben geautomatiseerd zijn hier ver te zoeken. Kinderen rennen en schreeuwen door de klas, praten door elkaar heen en steken geen vinger op als ze wat willen zeggen. Bij sommige leerkrachten heb ik zelfs het idee dat ze niet gezien worden. Kortom, het is een enorme chaos. In die chaos vermaak ik mij eigenlijk heel goed. De eerste dag vond ik niet zo fijn en voelde ik me nog vrij ongemakkelijk. Ik heb alleen maar toegekeken. Af en toe heb ik interactief gedaan met de kinderen. De tweede dag was erg leuk. Ik kreeg zelfs vlak voor schooltijd een verrassing, namelijk dat ik dezelfde ochtend een les mocht gaan geven in het Spaans. Een van de leraressen was ziek geworden. In vijf minuten kreeg ik te horen dat ik een werkboekles moest doen. Het was doodeng, maar zeker een uitdaging. Eenmaal voor de klas ging het eigenlijk best wel goed. Ik kon me heel goed verstaanbaar maken in het Spaans en kon ook orde houden. Dat laatste was voor mij het belangrijkste. Wanneer kinderen in het Spaans vragen stelden, vond ik het wel lastig om die te verstaan, maar voor mijn allereerste les in Peru vond ik het zeker niet tegenvallen.
In de rest van deze week zal ik de Engelse lessen gaan geven aan de drie groepen 8 die er zijn. De lerares Engels is de rest van de week ziek en ik ga haar lessen overnemen. Wel lekker om even in het Engels les te kunnen geven, want soms komt het Spaans me de neusgaten uit. Vanaf volgende week zal ik in het Spaans les gaan geven met eigen bedachte lessen. Ik ga een lessenserie maken over Nederland en deze in het Spaans geven. Dit zal nog heel wat voorbereiding gaan kosten, maar het lijkt me ontzettend leuk om te doen.
De manier waarop alles geregeld wordt, verloopt niet altijd helemaal vlekkeloos. Om jullie een beeld te geven zal ik een voorbeeld geven. Dit voorbeeld is wel het meest extreme wat ik hier heb meegemaakt, dus uiteindelijk valt het ook wel weer mee. In de voorbereiding naar stage hadden we zoals afgesproken twee groepen van 3 personen gemaakt. De ene groep zou naar de ene school gaan en de andere groep naar de andere school. We hadden alles goed geregeld. We wisten naar welke school we moesten en we hadden het vervoer geregeld. De avond voordat we zouden beginnen, zondagavond dus, werden we om 19.00 uur gebeld door degene die ons coordineert. Het scheen dat het niet goed geregeld was. We zouden ons namelijk niet moeten splitsen, maar juist met zijn allen eerst twee weken naar de ene school en twee weken naar de andere school. Dit had te maken met onze veiligheid en ook vanuit praktisch oogpunt. Wat we eerst in een week hadden geregeld, moesten we nu in een avond regelen. De avond had een behoorlijk stress gehalte, maar ergens kon ik er ook wel weer stiekem om lachen dat we zo voor het blok werden gezet. Ik denk niet dat de anderen het helemaal met het laatste eens zijn. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen.
Als ik stage loop maak ik lange dagen. Mijn huis ligt misschien wel helemaal aan de andere kant van Lima en ik moet daarom minimaal een uur reizen. Ik sta ´s ochtends om 6.00 uur op. Om 7.45 uur beginnen de lessen. De lesdag duurt tot 15.15 uur. Afgelopen maandag was een erg drukke dag. We moesten namelijk leren hoe we de bus konden nemen naar de school en de universiteit. In mijn vakantieweek had ik al wel geprobeerd het systeem van het openbaar vervoer te ontdekken, maar dat was een kansloze poging. Uiteindelijk is dit ook wel heel simpel, maar je moet het wel even weten. Zowel maandag als dinsdag moest ik naar de universiteit. Maandag om te leren hoe we er met de bus kwamen en dinsdag voor het college. Beide avonden was ik om 21.00 uur thuis, omdat de universiteit in de spits wel bijna 2 uur met de bus is. Nu leer ik tenminste wel een keer wat echte werkdagen zijn. Ik moet twee keer per week naar de universiteit, namelijk op dinsdag en donderdag. Die dagen maak ik heel lange dagen. De andere drie dagen duren tot 15.15 uur en heb ik ook nog wat aan mijn verdere dag. Ik vind het wel heel leuk om lekker bezig te zijn.
Gisteren zijn we dus voor het eerst naar het college in de universiteit geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat helemaal niets vind. We zitten nu nog in het begin van onze periode en ons Spaans is nog op een beginniveau. Het Spaans op de universiteit gaat snel en is veel moeilijker. Daarnaast heb ik na een dag stage te weinig energie om me te kunnen concentreren op het 3 uur lang vertalen van snel gesproken Spaans. Ik hoop dat het in de loop van de colleges beter gaat worden, maar gister was het college een grote frustratie. Op dat soort momenten ben ik even helemaal klaar met de taal en ben ik bang dat ik het nooit zal leren. Gelukkig doen we dit als groep en maken we na het college er weer een gezellige boel van.
Dit verhaal wordt nu bijna een boek. Ik heb de afgelopen dagen heel veel nieuwe ervaringen opgedaan. Ik kan wel door blijven typen, maar dat zal ik jullie besparen. Ik heb het in ieder geval nog steeds naar mijn zin en ik ben er heel dankbaar voor dat ik hier heen kon gaan. Ik heb daar nog geen moment spijt van gehad. Ik wens jullie ook het allerbeste met alle bezigheden nu de vakantie voor iedereen weer over is en geniet van de dingen die je kan/mag doen.
Groetjes Arjan
-
06 September 2012 - 08:30
Bertine:
He Arjan!
Dit klinkt wel erg intensief moet ik zeggen! Ik kan wel inkomen dat het Spaans je soms de neusgaten uitkomt haha! En dat de klas zo chaotisch is lijkt me ook best lastig. Fijn dat je zo'n leuk gastgezin hebt:)
Ik hoop dat het Spaans steeds een beetje beter gaat en dat je naast alle 'uitdagingen' ook nog geniet van de andere dingen. Heel veel succes met je stage!!
Liefs Bert -
10 September 2012 - 16:50
Jan:
Hola Arjan,
Je leert ook niet direct lopen na je geboorte! Neem de tijd om het spaans te leren. Je weet nu hoe belangrijk het is. Je zult zien dat na enkele lessen de termen bekender worden. En bovenalles! Zorg dat er een positieve sfeer in de groep blijft, ook als het wat lastig en vermoeiend is.
Groeten,
Jan -
10 September 2012 - 16:50
Jan:
Hola Arjan,
Je leert ook niet direct lopen na je geboorte! Neem de tijd om het spaans te leren. Je weet nu hoe belangrijk het is. Je zult zien dat na enkele lessen de termen bekender worden. En bovenalles! Zorg dat er een positieve sfeer in de groep blijft, ook als het wat lastig en vermoeiend is.
Groeten,
Jan -
11 September 2012 - 20:34
He Collega (sorry Ex):
Gaat lekker zo te lezen.....haha. Maar goed kun je maar weer zien hoe ver we in Nederland zijn.
Erg leuk zoals je alles beschrijft en inderdaad een enorme verandering......is ook wel eens goed om mee te maken daar leer je ook veel dingen van. Binnen een paar uur om moeten schakelen, andere lesstof per direct moeten bedenken dat soort dingen en daar wordt je zeker niet minder van.
Ik zou zeggen Geniet ervan (maar dit komt met jou wel goed hihi) laat alles over je heen komen en bedenk dan dat je dit waarschijnlijk niet meer mee gaat maken.
Dus maak er iets moois van!!!!
dikke zoen
Agnes -
12 September 2012 - 17:24
Linda:
Leuk om te lezen Arjan!!! -
23 September 2012 - 14:29
Klaas Fuite(bassie Van Oranje):
Hoi Arjan.
Ik heb je verhalen gelezen, best wel spannend daar .
Ik dacht dat je daar op vakantie was ?!! hhaaaaa.
heb wel veel respekt voor je dat je dit avontuur aandurft.
hoop je snel weer te begroeten bij de band.
oh, ja zaterdag concours in kampen.
ik zal je volgende keer verslag uitbrengen hoe dat is afgelopen.
gr Bassie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
